بررسی استرس درک شده و سازگاری مذهبی در زنان مراقبت کننده از سالمندان مبتلا به دمانس

gte vml 1]> چکیده زمینه و هدف: مراقبان بیماران مبتلا به دمانس با چالشها و پیامدهای منفی ناشی از استرس مواجه می باشند. تأَثیر موقعیت های تنش زا بر سلامت روان وابسته به عواملی مانند نحوه سازگاری با استرس معرفی شده و سازگاری مذهبی به عنوان یکی از جنبه های مهم حمایتی در مراقبان مطرح گردیده است. هدف این مطالعه تعیین وضعیت استرس درک شده و سازگاری مذهبی در زنان مراقبت کننده از سالمندان مبتلا به دمانس بود. مواد و روش ها: در این پژوهش مقطعی 100 نفر از زنان مراقب سالمندان مبتلا به دمانس مراجعه کننده به انجمن آلزایمر ایران و یک کلینیک مغز و اعصاب با استفاده از نمونه گیری متوالی در سال 1392 انتخاب شدند. داده ها با پرسش نامه های استرس درک شده و سازگاری مذهبی جمع آوری و با استفاده از آزمون های آماری t مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه، ضریب همبستگی پیرسون و آنالیز رگرسیون خطی چندگانه تحلیل گردید. یافته ها: میانگین استرس درک شده 86/5±00/30 (محدوده نمرات 45-10) بود. مراقبانی که هیچ کمکی دریافت نمی کردند استرس بالاتری را درک نمودند (040/0=p). میانگین سازگاری مذهبی مثبت 96/4±57/23 (دامنه 28-7) و در مقیاس سازگاری مذهبی منفی 29/2±82/8 (دامنه 19-7) بدست آمد. ارتباط معنی دار بین سازگاری مذهبی مثبت با تحصیلات (023/0=p) و نیز سازگاری مذهبی منفی با وضعیت اقتصادی (050/0=p) مشاهده گردید. بین استرس درک شده با سازگاری مذهبی مثبت (398/0=p، 085/0=r) و منفی (432/0=p، 079/0-=r) همبستگی معنی دار مشاهده نشد. نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش مبنی بر استرس درک شده در حد متوسط و سازگاری مذهبی مثبت نسبتاً مطلوب در افراد مورد مطالعه، پیشنهاد می گردد برنامه های مداخله ای حمایتی و آموزشی جهت مدیریت استرس و ارتقای سازگاری مذهبی در زنان مراقبت کننده از سالمندان مبتلا به دمانس طراحی گردد. واژه های کلیدی: مراقبان عضو خانواده، دمانس، استرس درک شده، سازگاری مذهبی، سلامت زنان، سالمندان